روایت تکان‌دهنده ۱۵ روز پارک‌خوابی دو خانواده مستاجر | یاری دلگرم‌کننده بچه‌محل‌های هیئتی
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۹۷۳۱۷
همشهری آنلاین - زهرا بلندی: باز کردن گره زندگی این خانواده برای «عظیم محمودی»، بانی هیئت مکتب العباس(ع) و خیر شناخته‌شده محله عبدل‌آباد منطقه۱۹، که سال‌هاست همراه اعضای هیئت و خیران به صورت جهادی در بحران‌های مختلف، از زلزله کرمانشاه، کرمان و سراب، سیل اهواز و لرستان گرفته تا روزهای همه‌گیری کرونا و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محمودی و بچه‌های این هیئت عادتشان است که هرکاری را به بهترین شکل انجام بدهند و در حمایت از مستأجران بی‌سرپناه هم کمر همت بسته‌اند: «در روزهای پایانی سال۱۴۰۰ که مردم شهر مشغول خانه‌تکانی و در انتظار رسیدن بهار بودند، باخبر شدن از وضعیت ناگوار آن خانواده دلمان را آشوب کرد. با مشارکت جمعی بچه‌های هیئت مکتب العباس(ع) و خیران فوراً یک خانه برای خانواده شناسایی‌شده اجاره کردیم. بعد از آن به مرور زمان با رسیدن فصل جابه‌جایی مستأجران، خانواده‌های دیگری هم با وضعیت مشابه به ما معرفی شدند و با مشارکت همگانی حمایت از این خانواده‌ها را آغاز کردیم.»
از ۱۰اسفند ۱۴۰۰ تاکنون برای ۱۰خانواده نیازمند و بی‌سرپناه که مجبور شده بودند در بوستان‌ها زندگی کنند، خانه اجاره کرده‌اند. روال کارشان اینگونه است که بعد از شناسایی این افراد، چند روزی در حسینیه به آنها جا می‌دهند و میزبانشان می‌شوند و پس از پیدا کردن خانه و نوشتن قرارداد یک‌ساله به نام هیئت، آنها را راهی خانه‌های جدیدشان می‌کنند.
آخرین اقدام آنها مربوط به ۲ خانواده‌ای است که پس از تخلیه خانه به بوستان‌های قائم منطقه ۱۸ و مطهری منطقه ۱۹ پناه آورده بودند. خانواده‌هایی که از سر ناچاری وقتی از پس پرداخت اجازه و ودیعه مسکن برنیامدند، بعد از تخلیه خانه استیجاری به نزدیک‌ترین پارک پناه آوردند تا از آن پس زندگی را زیر سقفی به وسعت آسمان تجربه کنند. چند روزی را با تمام سختی‌ها و ناملایمات پیش‌رو به همین منوال گذراندند تا بانی هیئت مکتب‌العباس(ع) برای دست‌گیری از آنها به سراغشان آمد. خرده اثاثیه‌هایشان را گوشه‌ای از انباری حسینیه قرار داده‌اند و با شستن موکتی کوچک خودشان را برای رفتن به خانه جدید آماده می‌کنند. مریم دختر ۲۵ساله‌ای است که همراه مادر ۵۰ساله‌اش پس از تجربه این روزهای سخت مهمان حسینیه شده است.
خستگی روزهای خانه به دوشی و بیخوابی‌های این مدت کاملاً در چهره‌اش پیداست. پس از تأمین مسکن با کمک خیران محله عبدل‌آباد حالا تنها آرزوی او داشتن یک شغل برای تأمین مخارج خانواده دونفره‌شان است: «۳سال بیشتر نداشتم که پدر و مادرم از هم جدا شدند. مدتی همراه خانواده مادرم زندگی کردیم، اما از وقتی مستقل شدیم مشکلاتمان شروع شد و این اواخر هم مشکلاتمان به اوج خودش رسید. آن روز سخت، چند ساعت تا موعد مقرر مانده بود. زمان تخلیه خانه اجاره‌ای سررسیده بود و ما پول پیش نداشتیم تا بتوانیم خانه‌ای جدید اجاره کنیم. بعد از تخلیه خانه به پارک قائم پناه آوردیم. ۱۵روز زندگی در پارک فقط در حرف ساده است، روبه‌رو شدن با نگاه‌های از سر ترحم رهگذران و خوابیدن نوبتی در دل خطر برای ۲خانم داخل آلاچیق پارک کار راحتی نبود اما چاره چه بود؟! به لطف بانویی خیر که ما را به این هیئت معرفی کردند ۲۰روز است در حسینیه زندگی می‌کنیم و قرار است به زودی در خانه‌ای که هیئت برایمان اجاره کرده در همین محله ساکن شویم.»
در پارک طعمه خفت‌گیران شدیمزندگی محمد ۴۰ساله و مادر ۷۶ساله‌اش، خانواده دیگری که چندی پیش مورد توجه بچه‌های هیئت مکتب العباس(ع) قرار گرفته‌اند، داستان غم‌انگیز دیگری است. محمد در روزهای زندگی داخل پارک مورد هجوم خفت‌گیران قرار گرفته و تلفن همراهش را از دست داده و از نظر جسمی هم آسیب دیده داخل چادری وسط حیاط حسینیه نشسته و زیاد راغب نیست برای دیدارمان از چادر بیرون بیاید و از همان داخل به سختی چند کلمه صحبت می‌کند: «وقتی خیلی کوچک بودم پدرم به رحمت خدا رفت و از آن‌وقت من و مادر باهم زندگی می‌کنیم. بعد از سال‌ها زندگی مستأجری از این خانه به آن خانه، همراه با مادر زمین‌گیر ۷۶سالهام ۱۰روز زندگی در پارک را تجربه کردم. هیچکس را نداریم. چند وقت پیش برای عمل آب مروارید مادرم اندک پول پیشی را که داشتیم خرج دوا و دکتر کردیم و وقتی در پرداخت اجاره به مشکل برخوردیم صاحبخانه اثاث‌هایمان را بیرون ریخت.»
خانه اجاره‌ای این خانواده هم قولنامه شده و به زودی در خانه جدید مستقر خواهند شد. محمودی با ابراز خوشحالی از این پیغام و با اشاره به اینکه حاج‌خانم در پناه آقا ابوالفضل(ع) است و ما نمی‌گذاریم آواره کوچه و خیابان بشود، می‌گوید: «همه کارهای مادر سالخورده به دوش محمد است و محمد به خاطر نگهداری از مادرش نمی‌تواند به سرکار برود و حتی اگر برود سرکار باید پول زیادی را کنار بگذارد تا برای مادرش پرستار بگیرد.»
۱۶سال هیئت‌داری به سبک جهادیچشم گشودن در خانواده‌ای مذهبی و شیفته امام حسین(ع)، باعث شد تا از کودکی به حضور در مجالس عزاداری اهل بیت(ع) و هئیت‌های مذهبی خو بگیرد. سال۱۳۸۵ تصمیم می‌گیرد با همراهی برادرش «کریم محمودی» هیئت‌دار شود. نخست هیئت را در خانه خودشان برپا می‌کنند اما خیلی زود با گسترش فعالیت‌های مذهبی و افزایش تعداد اعضای حسینیه، مکتب‌العباس(ع) را راه‌اندازی می‌کنند. ابتدا هدفش از ایجاد این هیئت فقط برگزاری مراسم عزاداری و اعیاد در مناسبت‌ها و گرامیداشت مقام اهل بیت(ع) و امام حسین(ع) بود اما کم‌کم به فعالیت‌های جهادی هم روی آورد.
اولین جرقه این اتفاق هم وقوع زلزله کرمانشاه سال۱۳۹۶ بود. روزهایی که کانکس مهم‌ترین نیاز زلزله‌زدگان بود و بازار فروش کانکس آشفته بود، خودشان دست به کار شدند و با همراهی اعضای هئیت با صرف هزینه کمتر، اقدام به تولید کانکس کردند. با مشارکت این هیئت ۲۰۰کانکس، ۱۲۰سرویس بهداشتی و بیش از ۲۰تریلی مواد خوراکی و بهداشتی برای زلزله‌زدگان کرمانشاه فرستاده شد.
پس از آن حادثه ناگوار، دیگر فعالیت جهادی به رسم همیشگی هیئت مکتب العباس(ع) تبدیل شد، «عظیم محمودی»، هیئت‌دار ۵۷ساله، حمایت‌های خوب اعضای ۸هزار نفری هیئت و انسجام بینشان را عامل مهمی در فعالیت‌های انسان‌دوستانه و متفاوت این هیئت می‌داند: «پس از زلزله کرمانشاه، در سیل اهواز، سیل لرستان، زلزله کرمان، زلزله سراب و میانه به همین روش پیش رفتیم و در نهایت هم در روزهای همه‌گیری کرونا با مشارکت همگانی جهادگران برای مقابله با این بیماری سنگر را خالی نکردیم و در این حوزه هم سنگ‌تمام گذاشتیم.»
محمودی درباره اقداماتی که در روزهای کرونا انجام شده است، می گوید: «فراخوان دادیم و با مشارکت خوب مردم ۱۵۰چرخ خیاطی و خیاط در حسینیه مستقر شدند. در این شرایط هم روزانه ۸هزار تا ۱۰هزار گان و ماسک تولید می‌کردیم و بین ۳۶۰بیمارستان کشور توزیع داشتیم.»
فعالیت‌های هیئت مکتب‌العباس(ع) فقط به روزهای بحران و حوادث ناگوار خلاصه نمی‌شود. این هیئت بیش از ۳۰۰خانواده کمتربرخوردار را تحت پوشش دارد و علاوه بر توزیع ماهانه سبد کالا، به شیوه‌های مختلف هم از آنها حمایت‌های معیشتی می‌کند. طرح توزیع جهیزیه و سیسمونی و آغاز طرح حمایت از مستأجران بی‌سرپناه طی ۲ماه اخیر هم جزء دیگر اقدامات مهم این گروه است که محمودی درباره‌اش می‌گوید: «این طرح با کمک‌های خیرانه‌ای حداقل یک‌بار در سال اجرا می‌شود. مثلاً در حال حاضر حدود ۷۲سرویس جهیزیه در حسینیه آماده شده و طبق فراخوان به صورت همگانی با شناسایی نوعروسان کمتربرخوردار، این جهیزیه‌ها به زودی بین صاحبانشان توزیع می‌شود. این هیئت طی ۱۶سال فعالیت در محله عبدل‌آباد منطقه۱۹ تهران با انجام اقدامات جهادی متنوع بین شهروندان شناخته شده و هربار قصد انجام کاری بزرگ داشته باشد در صفحات مجازی هیئت فراخوان می‌دهد و خوشبختانه از مشارکت و همدلی خیران در زمینه‌های مختلف بهره‌مند می‌شود.»
کد خبر 675467 برچسب‌ها محله طرح جهادی همشهری محله مسکن اجاره آسیب اجتماعی منطقه ۱۹ خیریه شهرمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: محله طرح جهادی همشهری محله مسکن اجاره آسیب اجتماعی منطقه ۱۹ خیریه شهر تخلیه خانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۹۷۳۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقادات عجیب روحانی معروف از سبک زندگی مردم | همه‌تان باید کار کنید | حق ندارید همه چیز را گردن دولت بیاندازید!
سید رضا اکرمی در گفتگو با رویداد ۲۴، تاکید می‌کند نباید از دولت توقع گره گشایی داشته باشیم. او همچنین معتقد است، تک‌تک اعضای خانواده باید به فکر کسب درآمد باشند.
بخش‌های مهم این گفتگو را در زیر می‌خوانید:
*همه می‌دانیم که گرانی وجود دارد و مردم مشکلات زیادی برای تامین هزینه‌های‌شان دارند. به همین دلیل در خانه و خانواده همه افراد باید کار کنند تا همه‌شان درآمدزا باشند. یعنی یک نفر نمی‌تواند مخارج خانواده را اداره کند.
*مساله مشکل‌ساز دیگر این است که امروز بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است. خرج‌مان فقط صبحانه، نهار، شام، لباس و مسکن است. اما برج‌مان زیاد است که شامل موبایل، سفر و ... می‌شود. چون معیار‌ها و شرایط زندگی تغییر کرده است، مرد خانواده به تنهایی نمی‌تواند یک خانواده را اداره کند. اگر همه افراد خانواده به اندازه خودشان تلاش کنند، قطعاً می‌توانند خانه را اداره کنند.
*اینکه می‌گویند، کار نیست را قبول ندارم. کار را که از آسمان یا خارج نمی‌آورند و باید ایجاد کرد. هر کس که غیرت کاری دارد، امروز برای او کار هست. بیش از ۵ ملیون افغانی در این مملکت کار ساختمانی، کار سنگ‌بری، کار سرای‌داری می‌کنند؟ چطور برای افغان‌ها کار هست، برای خودمان ایرانی کار نیست؟ کار هست و ما باید دنبالش برویم.
*ما از قدیم‌الایام مربایی را که می‌خوریم، بسته‌بندی و آماده نمی‌خریدیم. خانم‌های خانه دوزندگی بلدند، خیاطی بلدند، آرایشگاهی بلدند و اوقات فراوان هم دارد. پس اگر بتواند وقتش را خوب تنظیم کند، می‌تواند در کنار بچه‌داری به کارهای دیگر هم برسد. خانم من هم ۷ بچه را بزرگ کرده است. هم درس داده و هم سخنرانی کرده و هم کار می‌کند.
*اینکه می‌گویند مستاجرین گرفتار هستند، باید همه ایران را در نظر بگیرید و فقط تهران را نبینید. همچنین سه‌چهارم مردم تهران خانه دارند و یک چهارم مستاجراند. پس برای یک چهارم قیصریه را آتش نزنید.
*درباره اینکه همه از دولت توقع دارند، می‌گویم دولت مسئول همه چیز نیست. اولا هر کسی مسئول کار خودش است و حق ندارد همه کار‌ها را گردن دولت بیاندازد. دولت باید حمایت و نظارت کند. بنا نیست همه کار‌ها را به دوش دولت بگذاریم و از او بخواهیم، سیر و پیاز ما را تهیه کند. ما در اقتصاد هم بخش خصوصی داریم و هم تعاونی داریم و آخرین بخش دولت است.
*اینکه می‌گویند، رفت و آمد در تهران مشکل است، دلیلی برای کار نکردن نیست. بنا نیست همه برای شاغل بودن از خانه بیرون بیایند. الان بسیاری از کار‌ها هستند که در درون خانه می‌توان انجام داد. در واقع حمل و نقل دو ساعته و سه ساعته روزانه برای موارد خاص است.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت